Σήμερα στο χωριό καλλιεργούνται διάφορα λαχανικά όπως κολοκυθιές, λουβί, μπάμιες, βαζάνια, πιπέρια, κρεμμύδια, αγγουράκια, ντομάτες, αγκινάρες. Επίσης υπάρχουν ελιές, πορτοκαλιές, μαντόρες, λεμονιές. Πλέον οι κάτοικοι δεν παράγουν για να πουλούν αλλά μόνο για οικιακή χρήση και προσφορά στα παιδιά και στους συγχωριανούς τους. Σε αντίθεση με παλαιότερες εποχές όπου παρήγαν σύκα και αμύγδαλα για να τα πουλήσουν. Οι συκές υπολογίζεται ότι ανέρχονταν στις 5000.
Παλαιότερα το χωριό φημιζόταν για την παραγωγή αμυγδάλων, σύκων, ελιών και τερατσιών. Τα σύκα τα άσπριζαν με θειάφι και τα πουλούσαν σε έμπορους στον Πύργο. Τα αμύγδαλα τα πουλούσαν στην Συνεργατική της Πάφου. Επίσης, για την παραγωγή λαδιού, άλεθαν τις ελιές με μυλόπετρα. Ακόμη, καλλιεργούσαν κριθάρι και σιτάρι για να ταΐσουν τα βόδια. Έδιναν και ρόδια στα βόδια, τα οποία όμως άλεθαν με μύλο. Μέχρι το 1960-1970 οι κάτοικοι τσάπιζαν και έσπερναν στο χέρι. Αργότερα άρχισαν να χρησιμοποιούν ζώα («ζευκάρκα») και θερμοκήπια.
Στο χωριό φυτρώνει άγρια φυσική βλάστηση όπως τρεμιθιές, μοσφυλιές και τερατσιές.
